Çok değil iki sene önceydi.
İnsanların, sosyal paylaşım sitelerinde neden bu kadar çok zaman harcadıklarını anlatan bir deneme/essay yazmamız istenmişti.
O zamanlar twitter adından yeni yeni söz ettiriyordu, facebook ise en ihtişamlı çağlarındaydı.
Ben de hiçbir
Ben de hiçbir
sosyal paylaşım ağında hesabı bulunmayan sessiz bir blog takipçisinden ibarettim.
Bu durumun vermiş olduğu rahatlık ve anlamsız gururla acımasız bir yazı yazmıştım.
İnsanların birilerinin beğenisini kazanmak için paylaşımda bulunduğunu savunmuştum paragrafın birinde.
Diğer bir paragrafta da sosyal medyanın ; gerçek dünyadan kaçmak için iyi bir fırsat olduğundan bahsetmiştim.
Bu sayede sanal arkadaşlıklar, sanal beğeniler ve sanal mutluluklar oluşuyor gibi şimdi tam hatırlayamadığım havalı bir cümle kurmaya çalışmıştım derme çatma ingilizcemle.
Bu yazıyı yazdıktan bir ay kadar sonra blogspot'a katıldım , bir sene sonra facebook'a ,bir buçuk sene sonra twitter'a ,sonra pinterest'e
,sonra google plus'a sonra instagram'a, sonra...
Blog yazmayı çok sevdim; çok güzel insanlarla tanışmama , yerli yabancı bir sürü hayat tanımama vesile oldu blogspot. Takip ettiğim bloggerlar sayesinde hiç bilmediğim ülkeleri gezdim , bilmediğim kitaplarla ilgili yorumlar okudum , farklı müzikler dinledim , izlenmeye değer filmler izledim .Hepsinden önemlisi onların hayat deneyimlerini ,hislerini öğrendim. Belki çok yakınlarındaki bir insanla konuşamadıklarını okudum. Hiç tanımadığım insanlar için üzüldüm, sevindim, dua ettim. Blogspota şükran borçluyum.
...
Gelelim' facebook ' a .
Ben hesap açtığımda facebook artık duraklama dönemine girmişti . Sevdiğim ve irtibatımız kopan birkaç arkadaşımı buldum o kadar . Facebook beni sarmadı.
...
Ve twitter.
'Twitter' a girmemin tek sebebi gündemden uzak kalmamaktı.
Dünyada neler konuşuluyor merakından bir hesap açtım.
Siyasilerin tivitlerini okumayı çok seviyorum
Seçim döneminde Michelle Obama'yı sıkı takipteydim.
Eşinin arkasındaki sağlam duruşu takdire şayandı.
Buradan izninizle kendisine bir aferin gönderiyorum.(Michelle bu gece mutluluktan uyuyamayacak)
Twitterla ilişki durumumda böyle. Diğer paylaşım ağlarında olduğu gibi twitterda da paylaşandan çok takip eden tarafım.
...
Pinterest ; tarifi zor.
Harikalar diyarı.
Uykusuz gecelere sebep.
Kendimi uzak tutmaya çalışmakla meşgulüm.
...
Son olarak instagram.
Yaşadığımız hayat N.F.K.'nın dediği gibi 'an'lardan ibaret.
'An'ı durdurmakta fotoğraflarla mümkün.
Yazı zor iş.
Yazarak 'an'ı anlatmaya çalışıyoruz çoğu zaman.
Bazen bir fotoğraf o kadar çok şey anlatıyor kiii..
Şaşırıyorum.
Ve instagramda paylaşan taraf olmayı da seviyorum.
Fotoğraf çekmeyi sevdiğimi fark ettim .
Ama itiraf edeyim bazen ona bile üşeniyorum.
...
Ne kadar uzun bir yazı oldu bu böyle. Ve'l hasılı kelam bana günün birinde sosyal medyada bu kadar çok zaman harcayacağımı söyleseler inanmazdım.
Demek ki neymiş : büyük laf etmeyecekmişiz.
Şimdi sosyal medya ile arama mesafe koymaya çalışıyorum. Çünkü ciddi vakit kaybediyorum.
Yapılacak bir sürü işim, okunacak bir dolu kitabım var üstelik tatilimin de son demlerindeyim.
Hala bu bloğa uğrayan yazdıklarımı okuyan birileri varsa bana dua etsin olur mu ?
baki muhabbetle...
Bu durumun vermiş olduğu rahatlık ve anlamsız gururla acımasız bir yazı yazmıştım.
İnsanların birilerinin beğenisini kazanmak için paylaşımda bulunduğunu savunmuştum paragrafın birinde.
Diğer bir paragrafta da sosyal medyanın ; gerçek dünyadan kaçmak için iyi bir fırsat olduğundan bahsetmiştim.
Bu sayede sanal arkadaşlıklar, sanal beğeniler ve sanal mutluluklar oluşuyor gibi şimdi tam hatırlayamadığım havalı bir cümle kurmaya çalışmıştım derme çatma ingilizcemle.
Bu yazıyı yazdıktan bir ay kadar sonra blogspot'a katıldım , bir sene sonra facebook'a ,bir buçuk sene sonra twitter'a ,sonra pinterest'e
,sonra google plus'a sonra instagram'a, sonra...
Blog yazmayı çok sevdim; çok güzel insanlarla tanışmama , yerli yabancı bir sürü hayat tanımama vesile oldu blogspot. Takip ettiğim bloggerlar sayesinde hiç bilmediğim ülkeleri gezdim , bilmediğim kitaplarla ilgili yorumlar okudum , farklı müzikler dinledim , izlenmeye değer filmler izledim .Hepsinden önemlisi onların hayat deneyimlerini ,hislerini öğrendim. Belki çok yakınlarındaki bir insanla konuşamadıklarını okudum. Hiç tanımadığım insanlar için üzüldüm, sevindim, dua ettim. Blogspota şükran borçluyum.
...
Gelelim' facebook ' a .
Ben hesap açtığımda facebook artık duraklama dönemine girmişti . Sevdiğim ve irtibatımız kopan birkaç arkadaşımı buldum o kadar . Facebook beni sarmadı.
...
Ve twitter.
'Twitter' a girmemin tek sebebi gündemden uzak kalmamaktı.
Dünyada neler konuşuluyor merakından bir hesap açtım.
Siyasilerin tivitlerini okumayı çok seviyorum
Seçim döneminde Michelle Obama'yı sıkı takipteydim.
Eşinin arkasındaki sağlam duruşu takdire şayandı.
Buradan izninizle kendisine bir aferin gönderiyorum.(Michelle bu gece mutluluktan uyuyamayacak)
Twitterla ilişki durumumda böyle. Diğer paylaşım ağlarında olduğu gibi twitterda da paylaşandan çok takip eden tarafım.
...
Pinterest ; tarifi zor.
Harikalar diyarı.
Uykusuz gecelere sebep.
Kendimi uzak tutmaya çalışmakla meşgulüm.
...
Son olarak instagram.
Yaşadığımız hayat N.F.K.'nın dediği gibi 'an'lardan ibaret.
'An'ı durdurmakta fotoğraflarla mümkün.
Yazı zor iş.
Yazarak 'an'ı anlatmaya çalışıyoruz çoğu zaman.
Bazen bir fotoğraf o kadar çok şey anlatıyor kiii..
Şaşırıyorum.
Ve instagramda paylaşan taraf olmayı da seviyorum.
Fotoğraf çekmeyi sevdiğimi fark ettim .
Ama itiraf edeyim bazen ona bile üşeniyorum.
...
Ne kadar uzun bir yazı oldu bu böyle. Ve'l hasılı kelam bana günün birinde sosyal medyada bu kadar çok zaman harcayacağımı söyleseler inanmazdım.
Demek ki neymiş : büyük laf etmeyecekmişiz.
Şimdi sosyal medya ile arama mesafe koymaya çalışıyorum. Çünkü ciddi vakit kaybediyorum.
Yapılacak bir sürü işim, okunacak bir dolu kitabım var üstelik tatilimin de son demlerindeyim.
Hala bu bloğa uğrayan yazdıklarımı okuyan birileri varsa bana dua etsin olur mu ?
baki muhabbetle...
11 yorum:
büyük konuşmama konusunda aynen katılıyorum..geçenlerde 10yaşındaki kardeşim:sosyal paylaşımım açıktı ve bana aynen şöyle;abla ya senin bu arkadaşların nekadar tuhat pc'ni açmış ve içindekileri paylaşmış dedi..bu resmi görünce aklıma geldi ve paylaşım dedim..sevgiler..
Ben de sosyal medyanın bağımlısı oldum. Çok vakit aldığının farkındayım ama güzel yanları da yok değil. Ölçülü olmayı öğrenmek lazım galiba ama o da benim için biraz zor :)
gülhanmiray: çok dikkatli olmak lazım sanal alemde gerçekten ... sevgilerimle...
elif : evet her konuda olduğu gibi dengeyi ayarlamakta tüm mesele. Vaktimizin hesabını vereceğimiz gün geldiğinde alnımızn ak olması duasıyla...
Çok cici bir yazı olmuş kuzen. Edebiyetına sağlık :)) Senin şu ana kadar okuduğum en güzel yazılarından biriydi, çok beğendim :))
Bu arada tabi dua ederim her zaman,ama ne için? Daha sosyal olman için :)) Şaka, şaka... Ama yine de sosyal paylaşım siteleri candır. Bir çok kişiyi ters köşe yapmıştır. Ondan ötürü laf yoookkk :)
Z.B.S teşekkür ederim kuzicim :) beğenmemeli sevindim :) sosyal paylaşım mecraları tabii güzel ama dengeyi iyi ayarlamak lazım ... Malum herseyin fazlası zarar
ben hiç kınamadım ama aşırı da bağımlıyım itiraf ediyorum bu hesaplardan bazısından 2şer tane var ha ha :))
instagrama girmeye korkuyorum sadece nefes almaya vakit bulamayacağım diye:)
nabrut : ne olcak bizim bu halimiz :))
ben facebook ve twitter kullanıyorum, yakında instagram kullanmaya başlayacağım gibi duruyor :)
fb daha çok okul için baktığım, az kullandığım bir platform olsa da, twitter'ı çokaşırıfazla =P kullanıyorum biliyorsun. bu durumdan ben de rahatsızım. bir zamanlar forumlar modaydı, çok aktiftim ben de. msn modaydı sonra. şimdi isimleri hatırlanmıyor. belki bunlar da böyle olur diyeceğim ama yenileri de mutlaka gelecek. bilmiyorum :/ içinden çıkabilirsen bana da söyle...
Daha çok yazmalısın.. çok güzel yazıyorsn :)
melike:çok çok çok teeeeşkür :) birileri yazdıklarımı okuyunca o kadar mutlu oluyorum kiiii...
Yorum Gönder